محافظت در برابر نور آبی

سندرم بینایی کامپیوتری چیست؟

سندرم بینایی کامپیوتری، همچنین به عنوان فشار چشم دیجیتال شناخته می شود، مجموعه ای از علائم مربوط به بینایی و چشم است که در نتیجه استفاده طولانی مدت از صفحه نمایش بدون استفاده از عینک مخصوص مانیتور ایجاد می شود.

این روزها، برای یافتن آمار مربوط به زمان نمایشگر نیازی نیست خیلی دور بگردید. به ما گفته می‌شود که مردم هشت ساعت در روز را صرف تماشای نوعی رسانه دیجیتال می‌کنند، یک سوم آمریکایی‌ها می‌گویند که «تقریباً دائماً آنلاین هستند»، و ممکن است در مجموع ۴۴ سال از زندگی‌مان را جلوی نمایشگرها بگذرانیم.

اما آیا نگاه کردن به صفحه نمایش روی بینایی شما تأثیر می گذارد؟

پاسخ کوتاه بله است. از آنجایی که ما به طور فزاینده ای به رایانه ها، تبلت ها، تلفن های هوشمند و سایر دستگاه ها وابسته هستیم، افراد بیشتری با وضعیتی به نام سندرم بینایی رایانه مواجه می شوند.

اگر روزانه دو ساعت یا بیشتر از صفحه نمایش استفاده می کنید، ممکن است از قبل با علائم CVS آشنا باشید.

سندرم بینایی کامپیوتری می تواند منجر به تاری دید، درد چشم و بسیاری از مشکلات دیگر شود. عواقب آن به چشم شما محدود نمی شود - همچنین می تواند باعث درد در جای دیگری در بدن شود و بهره وری کار شما را کاهش دهد.

علاوه بر این، فشار چشم دیجیتال بر اساس سن تفاوتی ایجاد نمی کند و می تواند بر کودکان و همچنین بزرگسالان تأثیر بگذارد.

چه چیزی باعث خستگی چشم دیجیتال می شود؟

هنگامی که به صفحه کامپیوتر خود خیره می شوید، ممکن است احساس کنید که چشمان شما تا حد زیادی در حال استراحت هستند. اما در واقع، آنها سخت کار می کنند تا حالت تمرکز مناسب را حفظ کنند.

از آنجایی که متن و تصاویر روی صفحه از پیکسل‌ها تشکیل شده‌اند - واحدهای کوچکی از نور که با شدت‌های متفاوت می‌درخشند - برای چشمان شما دشوار است که در یک حالت متمرکز قرار بگیرند. در عوض، آن‌ها اغلب بین فوکوس متمرکز روی صفحه و حالت تمرکز کمتری که نقطه استراحت نامیده می‌شود، جابه‌جا می‌شوند.

خواندن حروف در یک صفحه چاپ شده به همان میزان تلاش نیاز ندارد. حروف واضح و مشکی روی کاغذ سفید یکنواخت به دلیل کنتراست واضح آنها برای چشم شما راحت تر قابل تشخیص است. ناگفته نماند که یک صفحه دارای ویژگی های مخرب مانند سوسو زدن، سطح بازتابنده و تابش خیره کننده نیست.

بنابراین، هنگامی که با صفحه نمایش سروکار دارید، چشمان شما در سطوح مختلف فوکوس به داخل و خارج خم می شوند و اساساً یک تمرین سخت انجام می دهند.

شما همچنین در حین خواندن به عقب و جلو و بالا و پایین نگاه می کنید. ممکن است در حال مشورت با مواد دیگری باشید که روی صفحه نمایش نیستند، که سطح جدیدی از تمرکز را به بازی می‌آورد.

در نهایت، مطالعات نشان داده است که هنگام نگاه کردن به صفحه‌نمایش، آنقدر پلک نمی‌زنید (در دانشگاه آیووا، 66 درصد کمتر پلک می‌زنید!). از آنجایی که آن‌ها به دفعات معمول مرطوب نمی‌شوند، ممکن است چشم‌های شما خشکی، سوزش و کمی تاری دید را تجربه کنند.

با دانستن همه اینها، منطقی است که عضلات داخل و اطراف چشمان شما پس از مدت زمان طولانی نمایش صفحه خسته شوند. این فشار چشم دیجیتال است.

سایر عوامل خطر برای سندرم بینایی کامپیوتری

خواص منحصر به فرد صفحه نمایش ممکن است باعث سندرم بینایی کامپیوتر شود، اما عوامل دیگری می توانند آن را تشدید کنند.

نور ناکافی: یک محیط کم نور می تواند فشار روی چشمان شما را در حین کار با رایانه افزایش دهد.

فاصله از صفحه نمایش: اگر صفحه نمایش شما خیلی نزدیک یا خیلی دور باشد، طبیعتاً چشمان شما سخت تر کار می کنند تا به شما کمک کنند تا ببینید چه چیزی روی آن است. برای اکثر مردم، صفحه نمایش کامپیوتر باید حدود 2 فوت (20 تا 28 اینچ) از صورت شما فاصله داشته باشد.

وضعیت بدن: حالت خمیده، سر به طور مزمن کج، شانه‌های سفت - همه این‌ها می‌توانند از فشار چشم دیجیتالی ناشی شده و به آن کمک کنند و یک حلقه بازخورد کاملاً ناراحت کننده ایجاد کنند.

بینایی اصلاح نشده: اگر مشکلات بینایی دارید که با لنزهای اصلاحی - عینک های طبی یا تماسی - برطرف نشده است، علائم کشیدگی چشم دیجیتال شما می تواند به طور خاص مشخص شود.